Search

Inkomensgrens Wmo, noodzaak of misvatting?

Gemeenten mogen geen inkomensgrens stellen
Vorige week schreven wij over de achteraf opgelegd eigen bijdrage en de proefrechtszaak de Stichting de Ombudsman in dit kader heeft aangespannen. In de ontwikkeling dat gemeenten steeds vaker de juridische grenzen van de Wmo opzoeken om hun begroting sluitend te krijgen, heeft minister Schippers in haar antwoorden op Kamervragen, over de eerste termijn behandeling Begroting VWS 2012 op 10 november, een belangrijke uitspraak gedaan. De minister van VWS stelt namelijk dat gemeenten geen inkomensgrens mogen stellen voor Wmo-voorzieningen. Aanleiding van deze uitspraak is dat steeds meer gemeenten inkomensgrenzen stellen voor Wmo-voorzieningen zoals een scootmobiel, regiotaxi, rolstoel of traplift. Zij stelt dat dit niet is toegestaan, “De Wmo gaat uit van een individuele toetsing per cliënt en staat niet toe dat gemeenten in hun verordening een inkomensgrens instellen, waarboven geen aanspraak op een voorziening gemaakt kan worden.”, aldus minister Schippers.

Wmo laat onduidelijkheid bestaan
De Wmo gaat uit van een individuele toetsing per cliënt, waarbij de persoonskenmerken, de behoefte en de capaciteit van de aanvrager om uit het oogpunt van kosten zelf in maatregelen te voorzien. De gemeente kan vervolgens bepalen of aan betrokkene voor de voorziening een eigen bijdrage wordt gevraagd. Het laat gemeenten niet vrij in hun verordening een inkomensgrens in te stellen waarboven bij voorbaat geen aanspraak op een voorziening gemaakt kan worden, stelt minister Schippers.

De Centrale Raad van Beroep heeft tot op heden nog geen uitspraak gedaan over de vraag of het hanteren van inkomensgrenzen onder de Wmo in het algemeen is toegestaan. Uit de toelichting in het Staatsblad 2006 450, p. 16-18, blijkt dat gemeenten bevoegd zijn rekening te houden met de capaciteit van de aanvrager om uit het oogpunt van kosten zelf in de maatregelen te voorzien (artikel 4 lid 2 Wmo). Dit betekent dat, naast de lichamelijke, geestelijke en verstandelijke zelfredzaamheid, ook de financiële zelfredzaamheid een rol mag spelen in een besluit tot toekenning van een Wmo voorziening.

Dit betekent echter niet dat een aanvrager alleen op basis van inkomen uitgesloten mag worden. Hierbij zou een gemeente voorbij gaan aan de grondslag van Wmo waarin gesteld wordt dat gemeenten een compensatieplicht hebben. Het kan immers zo zijn dat een cliënt wel de financiële middelen heeft om een voorziening aan te schaffen, maar dat hij niet in staat is deze voorziening zelf te regelen.

Een inkomensgrens sluit mensen uit, een eigen bijdrage betrekt mensen
Het instellen van een inkomensgrens komt voort uit de beperkte financiële middelen van gemeenten bij de uitvoering van de Wmo. Om een alternatief te bieden bij de beheersing van om de zorgkosten te beheersen heeft het kabinet in het regeerakkoord afgesproken mensen met meer vermogen een hogere eigen bijdrage te laten betalen.

Door het invoeren of verhogen van een eigen bijdrage worden cliënten gedwongen na te denken over de voorzieningen die ze aanvragen. Wij denken dat deze maatregelen beter passen binnen de visie van de Wmo dan het instellen van een inkomensgrens. Een inkomensgrens sluit mensen uit, een eigen bijdrage betrekt mensen. De zorg moet namelijk daar geleverd worden waar nodig en van een eigen bijdrage gaat een zelfregulerend effect uit.

De achterliggende filosofie van de Wmo is het stimuleren van burgerparticipatie door de lokale overheid. Dit betekent dat elke aanvraag objectief behandeld dient te worden en dus geen cliënten op voorhand uit te sluiten van het indienen van een aanvraag op basis van hun inkomen of vermogen. De mogelijkheid voor elke inwoner om een aanvraag in te dienen in het kader van de Wmo is een belangrijke voorwaarde voor het gelijkheidsbeginsel. Het instellen van een inkomensgrens past in essentie niet binnen dit beginsel, een eigen bijdrage gebaseerd op financiële zelfredzaamheid wel.

Dit artikel is geschreven door Martijn Pepping.

Bezoekadres
Wilhelminastraat 39
6131 KM Sittard

Postadres
Postbus 5065
6130 PB Sittard

Meer informatie?
088 007 9494
(ma-vr | 9:00u – 16:30u)

Waarom Verder?
Onze naam is niet voor niks Verder. Wij streven ernaar cliënten in de toekomst nog meer zelf de regie in handen te geven. Het gaat tenslotte om hun leven. Zou het niet mooi zijn als cliënten straks op slechts één plek hoeven te vertellen waar ze behoefte aan hebben? Dat zij van daaruit verder worden geholpen door de juiste instellingen of personen, zonder dat zij de weg moeten zoeken? Onze cliënten verder helpen en hen zelf laten meebouwen aan een financieel gezonde toekomst. Dat is waar wij voor staan en gaan. Wij zijn Verder!

Bent u nieuwsgierig naar Verder?
Kijk dan snel op onze nieuwe website www.verdergroep.nl.

De website van Zorg-Lokaal blijft voorlopig, zodat onze klanten nog in kunnen loggen op het Zorg Portaal. 

Vanaf 1 januari heeft Zorg-Lokaal
een nieuwe naam, namelijk Verder. 

X
Scroll naar boven